We zijn sinds kort weer in koud en grijs Lemmer. In de vorige episode leed ik nog aan zware onderschatting van de situatie. Het is al bijna niet meer voor te stellen dat ik op 7 maart al dacht dat de paniek zijn hoogtepunt bereikt had…hoe ver kan je ernaast zitten? De idiotie, zoals ik het toen noemde, is inmiddels van een heel andere orde. Ik probeer me niet voor te stellen wat er gebeurd als COVID-25 langs komt. Een virus dat wel dodelijk is voor iedereen en net zo besmettelijk… Zo’n virus krijgt niet eens de kans. We hebben elkaar dan allang de hersens ingeslagen over toiletrollen of paracetamol. Beschaving blijkt wederom slechts een uiterst dun laagje chroom…
Overigens hulde voor Rutte en zijn team. In andere landen is duidelijk dat je het veel slechter kan treffen op leiderschapsgebied als het erop aan komt. Helaas in eigen land ook slechte voorbeelden met Wilders en Baudet voorop die alleen voor de bühne staan te blaten. En wat te denken van 1-hersencellige-Politici die volkomen doorzichtig de ellende misbruiken om wat zieltjes te winnen met uitspraken over wie er allemaal bonussen moeten krijgen…alsof dat onze grootste uitdaging en uitvoerbaar is… Misschien kunnen we in het pakket maatregelen een wat ruimere euthanasieregeling opnemen voor dit soort types.
Onze terugvlucht was gepland op 1 April. Echter ging Griekenland afgelopen weekend op slot. Er mocht zelfs niet meer gevaren worden tussen havens. Dat gaf de doorslag om eerder terug te gaan…zolang dat nog mogelijk was…
In die andere wereld van 2 weken geleden lagen we op beter weer te wachten in Lixouri op Kefalonia….en we waren niet de enige. Deze kat lag steevast ’s morgens in de kuip te tukken. Gelukkig was hij nogal lelijk en agressief anders had Belinda hem meegenomen.
Het Paliki schiereiland waar Lixouri op ligt is schitterend zoals we op de elektrobrommerts ontdekken.
Dan een oversteekje naar Zakynthos. De haven van Zakynthos town om precies te zijn. Het is niet bepaald druk in de enorme haven. Op de kade staat al een officieel uitziend persoon te zwaaien waar we moeten gaan liggen. Hij blijkt van the Yacht Club Zakynthos en vraagt 35 euro/dag liggeld. Als ik hem vraag wie hij precies is en dat 35 euro voor een stadskade wel erg bizar is, gaat er al een tientje af. Na nog wat doorvragen kunnen we ook gewoon zelf naar de Port Authority en afrekenen…mijn kabbelend kontwater zegt dat dat wel eens veel goedkoper kan zijn. Aangezien we hier zeker een dag of 5 willen blijven kies ik daarvoor.
De volgende ochtend naar de Port Authority. I.t.t. al onze vorige ervaringen zitten die hier in een schitterend pand met alle ruimte. Er zit 1 aardige dame als ik binnenkom en alles is zo geregeld: 12 euri/dag. Ik vraag haar nog wat er gebeurd was als ik niet naar haar toe was gekomen: “then you have cheap holiday” zegt ze eerlijk.
De volgende ochtend nog een mooi moment als ik even terugga naar dit kantoor om de elektra dongle op te laden. Dan zitten er nog een dame bij. Ze hebben inmiddels handschoenen aan en ik wordt direct uit het kantoor gebonjoured als ik binnen wil lopen. “We have to be careful for the Corona”, “We will also close earlier because of Corona”…ik slik mijn vraag of besmettingen alleen na 14:00 plaatsvinden in.
We liggen naast de zeilboot van Mark, een Engelsman die op zijn boot woont en momenteel zijn Canadese vriendin aan boord heeft. Hij kent deze omgeving op zijn duimpje en heeft nog wat leuke tips…terwijl hij zich door onze biervoorraad heen werkt.
Zakynthos town is best fraai. Je ziet dat ze geprobeerd hebben de oude Venetiaanse architectuur een beetje terug te brengen in de wederopbouw na de grote beving van 1953. Bij de supermarkt aan de haven huren we een Seat Mii (stotterende naamgever?) om de komende dagen het eiland te verkennen.
Het eiland verschilt nogal van Ithaca en Kefalonia. Het is veel minder hoog en kent grote groene vruchtbare vlaktes. Vooral de Olijfboomgaarden zijn indrukwekkend oud. Volgens een lokale uitbater van een Olijfperserij zijn sommige bomen meer dan 2000 jaar oud!
De westkust is schitterend ook hier weer die surrealistische kleuren. Een lokaal hoogtepunt is shipwreck beach. Hier ligt een oud scheepswrak op het strand. Het schip met smokkelwaar kwam in slecht weer in de problemen en belande hier op het strand waar het naar goed Grieks gebruik niet is opgeruimd en vervolgens een toeristische attractie is geworden.
Natuurlijk ook hier de nodige kloosters, kerkjes en mooie uitzichtpunten.
Waar Zakynthos ook sterk verschilt van de andere 2 eilanden is dat het veel meer op toerisme is gericht. Het heeft een vliegveld en wordt ’s zomers redelijk onder de voet gelopen door Corendon, TUI etc. met goedkope pakketreizen. De kleinere toeristenplaatsen aan de zuid en oostkust zijn nu bizarre Ghost towns. Alles zit dichtgetimmerd en er is alleen vuilnis op straat. Iedereen zit hier met geknepen billen naar de Corona te kijken…deze zomer zou deze straat er wel eens hetzelfde uit kunnen zien…
Vanaf Zakynthos varen we uiteindelijk weer terug naar Messolonghi Marina. Onderweg krijgen we het nieuws van de Griekse lockdown en de snel om zich heen grijpende maatregelen in de verschillende landen…de EU lijkt niet te bestaan… We besluiten dan maar zo snel mogelijk terug naar NL te gaan…alhoewel het moeilijk losweken is van het schitterende weer en omgeving. Als afscheid doen we in de Marina mee met de Zondagse BBQ.
Onze terugvlucht naar de boot is met KLM op 19 April…maar dat lijkt hoogst onzeker. De volgende episode laat dus even op zich wachten.
Zo nu even een groupshug om wat groepsimmuniteit op te bouwen!
Cheers, André
mr.bean2 