We zijn in Messolonghi waar niet alleen Lord Byron, maar ook onze reis aan zijn einde kwam. Woensdag as. gaan we naar Athene waar we nog een paar dagen een appartement hebben om de stad een beetje te bekijken en dan vliegen we zaterdag naar Nederland…het land dat ik altijd gepromoot heb als 1 van de beste landen om te leven op dit stukje steen waarop we met zijn allen door het heelal suizen…maar na een paar maanden op afstand het nieuws volgen begint het gevoel me te bekruipen dat we het langzaam onleefbaar aan het maken zijn.
Terwijl ik dit tik hoor ik het nieuws dat held Marco van Basten “Sieg Heil” heeft gezegd bij wijze van grap over het Duitse gewauwel van Kraaij jr. Natuurlijk een onhandige en smakeloze grap…maar de ophef die dit veroorzaakt is van een idiote omvang. Het lijkt erop dat helemaal niemand ooit, net zo kinderachtig als ondergetekende, met zijn vinger onder zijn neus een “silly walk” heeft gedaan, of “Ausweis bitte” heeft geroepen tegen een al te opdringerige Heimatbewoner. Get a life!
Even wat oogst van de laatste weken: er moet een verbod komen op de benaming Red Light district in Amsterdam, volwassen mensen gaan op de vuist over een al dan niet zwarte Piet, sterker nog er blijkt een serieuze Kick Out Zwarte Piet beweging te bestaan, Marokkanen zijn boos op Opsporing verzocht omdat er veel Marokkanen in figureren, we hebben geen Kerst meer maar een feest, herinneringen aan vaderlandse helden moeten verwijderd worden omdat ze in hun tijd grote dingen hebben verricht die we nu niet meer zo groot vinden, HEMA gaat alle jongens en meisjes aanduidingen verwijderen, bij RTL is grote verbazing ontstaan over het feit dat als je wat jongeren vol giet met alcohol en bij elkaar in bed legt ze dan aan elkaar gaan zitten…helaas kan ik nog wel even doorgaan…
Nog even en we krijgen alleen nog maar beledigingsloze, grijze, politiek correcte, prut te horen en zien. Want O O er zal toch eens iemand beledigd kunnen raken of zich achtergesteld voelen of, het allerergste: het als racistisch ervaren…, je moet er niet aan denken!
WTF! Beledigd zijn geeft je geen rechten! Het betekent hooguit dat je niet volwassen genoeg bent om eroverheen te stappen, om je te richten op belangrijke zaken i.p.v. de kleur van een Piet.
En dan heb ik het nog niet gehad over het bizarre gedoe rond Stikstof. Probeer in een ander land eens uit te leggen dat wij van het ene op het andere moment 18000 bouwprojecten stoppen omdat iemand bedacht heeft dat we teveel stikstof produceren. Of dat we dan een heel land max. 100km/u (waarom niet 30?) laten rijden omdat er symboolpolitiek nodig is…het zal niet om die 0,00% besparing van Stikstof gaan. Of dat we winkels moeten bewaken omdat ze anders recreatief geplunderd worden door groepen jongeren. We lijken onszelf volledig klem te rijden in eigen opgelegde regels en politieke correctheid waarbij al polderend niemand van de leidende elite meer op durft te staan met de mededeling: zullen we weer ff normaal gaan doen!
Naar dat land gaan wij dus binnenkort…Maar gelukkig is daar ook onze kleinzoon, dus we kijken er enorm naar uit!
En er is gelukkig na dit wat depri-begin nog veel meer moois te melden. Zo eindigden we de afgelopen episode in Nafplion. Daar nog even een zeer zuinig Peugeotje gehuurd om te voorkomen dat ze in Griekenland ook achteruit moeten gaan rijden vanwege de stikstof. Om te beginnen naar het oude Mycenae, de hoofdstad van het Myceense rijk zo’n 4000 jaar oud. Hier heerste o.a. Agamemnon…das die gozer die samen met Brad Pit zijn liefje Helen ging ophalen in Troje.
Na deze indrukwekkende site rijden we over het zo mogelijk nog indrukwekkender kanaal van Corinthe. Kunnen we vast even kijken of we er over een week doorheen passen.
Epidaurus, het beroemde amphitheater dat nog steeds dienst doet. Het staat bij de opgravingen van de stad Epidaurus dat in de oudheid vooral bekend was als “welness center”.
In de sink-holes bij het plaatsje Didima kan je 2 Byzantijnse kerkjes in de rotswand aantreffen. Een bijzondere omgeving.
Vanaf Nafplion varen we naar Porto Heli, maar natuurlijk moeten we onderweg even langs bij Willy en Max. Ze zijn helaas net boodschappen doen maar het optrekje ziet er prettig uit inclusief het nieuwe haventje waar de Grieken zich nogal druk over hebben gemaakt.
Porto Heli ligt aan een grote baai. ’s Zomers ongetwijfeld een drukke boel, maar nu niet veel te doen hier…afgezien van een bijzonder kerkelijk stalletje waar je even wat kaarsjes kan branden. Hebben we vanaf gezien vanwege het stikstof probleem en de kans dat we zwarte vingers krijgen en dan dus vuile racisten zijn.
Dan terug naar Hydra met een hele lege haven! Normaal ligt het hier 3 dik.
Omdat er geen auto’s op het eiland zijn worden hier wat Ezels verborgen voor de Chinezen die een patent lijken te hebben op dierenpesterij omdat ze er zo lekker van opknappen (neushoorns, ezelhuid, haaienvinnen)… Bij het setje dat van de cruiseboot kwam die voor de haven lag was dat opknappen weinig succesvol geweest. Die cruiseboot lag overigens in een F6 stil op zee zonder anker uit. Dat kan tegenwoordig doordat electronica samen met grote motoren de boot continue op zijn plaats houdt…heb het woord stikstof maar niet genoemd…anders waren we met die Chinezen blijven zitten op het eiland.
We hadden met broer René op Aegina afgesproken, dus opnieuw naar Aegina haven die nu opvallend leeg is. René staat al klaar op de kade om onze lijnen aan te pakken, een mooi weerzien!
We liggen naast de gehuurde catamaran van Ben en Deborah Gordon (onze Engelse vrienden die 2 weken geleden nog een paar dagen op de Mr.Bean2 waren). Inmiddels heeft onze oude vriend Martin Connely zich bij hun gevoegd. Niet verrassend zitten we al snel met het hele zooitje ergens wat te eten en vooral te drinken…
…en het bleef nog lang onrustig.
De volgende dag vertrekken we naar Vathi op het Methana schiereiland. Het is een erg kneuterig haventje waar nog een taverna open is. Daar leggen we met de bips tegenaan. Uitbater Makis wil ons wel voor een paar euro omhoog de vulkaan op rijden. Bizar landschap. Uiteindelijk waagt René zich zelfs in de Kratermond…zijn flatulentie blijkt de belangrijkste uitbarsting van de laatste 2000 jaar te zijn.
Dan naar Paleo Epidaurus, de oude haven van Epidaurus aan een grote baai.
Hier komt de groentenboer langs waar Belinda ’s morgens in haar ochtendjas even wat sinaasappelen etc. wil scoren…totdat de man voor een tasje fruit 25 euro vraagt. Belinda laadt de spullen weer uit met een half Griekse indicatie waar de man zijn spullen ongeveer kan stoppen.
Boroer wil natuurlijk zijn kunsten ook nog wel even in het theater ten toon spreiden, dus taxi geregeld en wij nogmaals mee naar Epidaurus en het indrukwekkende theater. Na een aria van René kwam er een dringend verzoek van een Italiaanse bezoekersgroep of hij up wilde shutten…de term “Barbaro” viel daarbij zelfs.
Dan een nautisch hoogtepunt: het kanaal van Corinthe. De kloof die eind 19e eeuw is gegraven om niet om de Peloponnesos te hoeven varen. Pogingen om dit kanaal te graven stammen nog uit de tijd van keizer Nero van Rome. De Romeinen trokken hun schepen in die tijd op speciale banen over dit stuk land dat de Peleponnesos met het vasteland van Griekenland verbindt. Ik weet dat slavernij aan populariteit heeft ingeboet…maar het was wel makkelijk voor dit soort acties.
Nu hebben de Grieken best door dat het heel handig is een grote omweg af te snijden en ze hebben daarnaast nogal een gebrek aan geld. Die combinatie leidt ertoe dat dit het duurste kanaal ter wereld is… Voor ons bootje ruim 400 euri enkele reis…maar ja, je wilt er een keer met eigen boot doorheen varen…
En dan ben je ineens van de Saronische Golf in de Golf van Corinthe. Wij gaan uit het kanaal direct stuurboord naar de stad Corinthe…die veel prettiger is dan de negatieve verhalen deden vermoeden. Net buiten de stad zijn de opgravingen van het Oude Corinthe. Best indrukwekkend, met name het museum…met een Venus met baard en zonnebril…en een bijzondere verzameling damesonderdelen…
De volgende dag steken we de Golf over naar Glaxidi. Onderweg komen we in een enorme groep Dolfijnen terecht die zelfs niet afgeschrikt werden door René’s interpretatie van “Daar heb je Flipper”…ik kreeg ineens begrip voor de Italianen in Epidaurus.
Galaxidi is een fraai dorpje dichtbij het beroemde Delphi met zijn Orakel. Dus auto huren en die kant op. Mooi gelegen site en wat goede adviezen van het Orakel gekregen. Natuurlijk even langs de “Navel van de wereld”.
De volgende dag verlaat René ons met de bus naar Athene. Wij blijven nog een dagje slecht weer uitzitten in Galaxidi en gaan vervolgens richting Trizonia, een eilandje in de Golf. Onderweg komen we een zeilboot tegen die om hulp vraagt. Hun motor is uitgevallen. Als ik zeg dat wij richting Trizonia gaan en ze best daar naartoe willen slepen besluiten ze toch maar hun reis onder zeil in de andere richting te vervolgen.
Het weer is duidelijk minder geworden en op het eilandje is niet veel meer te doen…behalve dan heeeel veel katten.
Navpaktos is een heel ander verhaal. Wat een fraai plaatsje en haventje. In de pilot en diverse fora wordt afgeraden met een boot groter dan 12m het haventje in te gaan…wij er dus in! Dit komt neer op net buiten de haveningang het anker laten vallen en dan achteruit erin en vastmaken aan de enige plek die diep genoeg is voor Beany.
We liggen dan op een historisch zwaar beladen plek. Het is een Venetiaans haventje/burcht met een enorm kasteel erboven. De Venetianen noemden dit Lepanto en in 1571 vond hier de Zeeslag van Lepanto plaats. Eén van de belangrijkste uit onze geschiedenis. Tot dan toe was het westen (met de Venetianen aan kop) er al een paar honderd jaar niet in geslaagd de Ottomaanse opmars te stoppen. Bij Lepanto slaagde de gecombineerde vloot van de Heilige Liga (Kerkelijke staat, Venetië, Genua, Spanje, Savoye en Knights of St.John) er eindelijk in de Turken in de pan te hakken. De Turkse vloot werd ondanks een numerieke overmacht gedecimeerd. In het haventje waar we nu liggen werd de Turkse vloot voorbereid op deze slag.
Het is mooi weer en rond het haventje is het retedruk op de terrasjes. Af en toe worden er zelfs bussen met toeristen uitgeladen…Mr.Bean2 is nog nooit zo vaak op de foto gegaan.
De volgende stop is onze voorlopige eindbestemming Messolonghi Marina midden in een bijzonder lagune gebied met een bijna Aziatische uitstraling. Veel huizen op palen, alles bijna of helemaal onder water. Het is ook één van de grootste wetlands en beschermde natuurgebieden van Europa met Flamingo’s, Pelikanen en allerlei ander vliegend spul.
De Marina is even wat anders dan wat we gewend waren in Turkije. Een gezellige Griekse klerezooi met wat bootwrakken op de kant. Wel een prima beschermde plek om Beany 2,5 maand achter te laten.
Messolonghi is een leuk stadje met een belangrijke rol in de Griekse vrijheidsoorlog tegen de Turken. Claim-to-fame is dat tijdens die oorlog Lord Byron hier overleed…niet heldhaftig in de strijd maar aan moeraskoorts…geen verrassing in deze omgeving.
Inmiddels zijn we ook al wat ingeburgerd in het haventje met een behoorlijk aantal (semi) live-aboards…veel Engelsen…veel eten en drinken…Erg gezellig.
Zaterdag zijn we dus terug in het land waar het grootste nieuws is dat Frans Bauer zijn hond in een rolstoel zit en waar de PvdA een Genderneutrale medewerker zoekt…ik wou dat ik het verzonnen had…
Cheers, André
mr.bean2 