Wet, wet, wet!

De naam van een bandje uit de jaren 80 die vooral de status van de gillende vrouwelijke fans weergaf…ja, ik weet het, enige jaloezie is ook mij niet vreemd. In ons geval is het echter de status van Mr.Bean2 die, zij het met enige vertraging, weer helemaal nat geworden is. Helaas kent het Grieks/Ionische weer in deze tijd ook behoorlijke periodes waar de titel op van toepassing is. Kortom: tis een natte boel!

Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, zitten we ook nog wat na te dampen van “de persconferentie”. We hebben “intelligente” ingeruild voor “gedeeltelijke” als het om lockdown gaat…klinkt niet als een verbetering… Het is in ieder geval duidelijk dat ik niet intelligent genoeg ben om het te begrijpen. Om een virus te bestrijden met een extreem lage sterftekans ontwrichten we de samenleving op een manier die zijn weerga niet kent en zadelen de toekomst op met een idiote schuldenlast. Dit alles terwijl het niets oplost. Het virus blijft gewoon. Grote kans dat jij en ik het in de toekomst krijgen…kleine kans dat er binnen afzienbare tijd een bruikbaar en veilig vaccin op grote schaal beschikbaar is. Ik hoop van harte dat we over een paar jaar terugkijkend kunnen zeggen dat het het allemaal waard was…maar die kans acht ik nog veel kleiner.

Wel mooi dat grote kuddes enorm druk zijn met “staying safe”. De wereld wordt er een stuk mooier en minder druk van. Om te beginnen de Ionian waar we nu rond dobberen.

Maar voor we konden dobberen moesten we eerst naar Preveza vliegen met Transavia. Inmiddels gaat dat weer gewoon probleemloos afgezien van de maskertjesplicht. A small price to pay.

We hadden 10 augustus Mr.Bean2 op het droge achtergelaten bij Aktio Marina inclusief een lijst met werkzaamheden die ze hadden aangenomen. Tijdens ons verblijf in Lemmer veel contact gehad met Elias (de man bij Aktio die alle klussen organiseert). Volgens hem waren alle jobs 99% klaar toen we terugkwamen.

Om positief te beginnen: verreweg de grootste klus was het kaal maken van de bodem en in de Coppercoat zetten. Normaal gaat er een “anti-fouling” verf onder die aangroei voorkomt. Echter moet je dat jaarlijks opnieuw aanbrengen. Coppercoat is een ander systeem dat eigenlijk teruggrijpt op de tijd van de houten zeilschepen die met koperplaten beslagen werden. Koperoxide (dat groene spul dat je bijvoorbeeld ook wel op kerktorens ziet) is zwaar giftig…daar groeit niets op. Coppercoat is een epoxyverf met daar doorheen kilo’s koperpoeder gemengd. Na grondige voorbereiding en primer zijn daar 5 lagen van op de bips van Mr.Bean2 gesmeerd…en dat zou deze 10 jaar aangroeivrij moeten houden! En dat lijkt op een uitstekende manier gebeurd!

Dan waren er wat kleinere klusjes als canvas- en gelcoat reparaties die ook prima zijn uitgevoerd. Echter 2 andere grotere klussen waren het vernissen van het teakhout op de verschansing en het poetsen en waxen van de gehele boot boven de waterlijn. Daar was het ernstig misgegaan. Het hout zag er niet uit. Vol putten en nerven, dof etc. Het polyester van de boot was heel slecht gepoetst en, nog erger, was op grote plekken gewoon ruw. Lang verhaal kort bleek een Grieks licht bedacht te hebben het hout te vernissen met een spraygun…in de buitenlucht…met altijd wind… Het ruwe bleek dus (2 componenten) vernisspray te zijn…

We hadden gepland nog ca. 5 dagen op de kant door te brengen omdat we zelf nog wat klussen moesten doen…dat werden 11 dagen omdat ze het poetsen en vernissen weer helemaal opnieuw konden gaan doen. Uiteindelijk is er een goede job opgeleverd…maar het duurde even…en een boot op de kant voelt als een niet bijster intelligente lockdown…vervelend.

Een geluk bij een ongeluk is dat zich toevalligerwijs veel, vooral Engelse, vrienden in de directe omgeving bevinden. Paul en Claire van de 60 voet Catamaran Paradise liggen in Preveza en zijn het eerste aan de beurt voor een gezamenlijk diner…en ouzootje. Andrea en Ricky hebben hun cat ook bij Aktio Marina gestald en zijn net ingevlogen…dat leidt tot diverse uitspattingen. Dan blijken Deb en Ben Gordon met hun camper op Lefkas rond te tuffen wat tot de nodige aanslagen op figuur en lever leidt. Als klap op de vuurpijl blijkt Martin Connely, de excentriekeling die we nog kennen uit Leros, op de werf naast ons een boot gekocht te hebben die hij vaarklaar aan het maken is…toeval bestaat niet?!

Martin heeft de laatste tijd het geluk echter niet aan zijn kont hangen. Een paar weken geleden heeft hij zijn boot verspeeld. Hij zeilde van Patmos naar Leros, wilde vrij dicht bij de rotsen overstag toen zijn besturing vastsloeg. Voor hij het wist lag de boot op de rotsen aan lager wal. Hij werd gered door een visser maar zijn boot sloeg uiteindelijk kapot en zonk…

Vervolgens heeft hij dus een boot hier in Preveza gekocht en rijdt hij rond op zijn scooter…totdat er een hond voor zijn scooter schiet…hij valt en beide botten in zijn onderbeen breekt…en een paar uur later 100km noordelijker in een ziekenhuis ligt om een pen in zijn botten te laten zetten etc…die is voorlopig niet zo mobiel meer…maar gelukkig heeft hij geen Corona…je moet er niet aan denken!

Wij hebben tussen dit alles door genoeg tijd om in onze Panda de omgeving wat meer te ontdekken. Onder andere Nikopolis, een plaats die de wereldgeschiedenis bepaald heeft. Hier vond de slag plaats tussen Octavianus en Marcus Antonius (met aan zijn zijde Cleopatra, die van dat neusje) in het machtsvacuüm dat Julius Ceasar had achtergelaten. Octavianus won deze slag glansrijk, zette hier een monument neer, stichtte de stad Nikopolis en liet zich tot keizer Augustus kronen…en de rest is historie…en de naam van een maand geworden.

Dan de grote dag van de tewaterlating! Altijd spannend. Als de kraan ons laat zakken in de slipway, probeer ik de motor te starten. Ik hoor wel allerlei geluiden maar geen lopende motor. Het blijkt dat 1 van de start accu’s is overleden. De mannen van de werf trekken Mr.Bean2 daarom met touwen uit de slipway en we kunnen aan de buitenkant daarvan vastknopen aan het piertje.

Uiteindelijk blijken ook de accu’s van de generator erg zwak dus gelijk maar 4 nieuwe accu’s besteld die 1,5 dag daarna arriveren. Voor de liefhebber: het is een 24 Volt systeem. Per motor heb je dus 2 12V accu’s nodig…en dit zijn 200Ah AGM accu’s…enorme bakken die ca. 70kg/stuk wegen. In en uit de machinekamer is dus nogal een dingetje maar uiteindelijk staan ze er weer in en start de boel direct! Eindelijk kunnen we op pad.

Dat pad is erg kort want we gaan naar de stadskade van Preveza. Dat is letterlijk aan de overkant van de baai/lagune waar we liggen. Wel weer heerlijk op het water te zijn, prachtig weer, prachtige omgeving en vervolgens een leuke plaats aan de boulevard.

Omdat het weer een beetje van alles is en er een stormpje aan lijkt te komen, besluiten we wat verder deze Golf van Amvraki te verkennen. We leggen aan in Vonitsa, een klassiek Grieks dorpje met vissershaventje buiten de toeristische routes. Het ligt schitterend in een baai met boven het dorp het niet te vermijden Venetiaanse kasteel.

Ondanks het seizoen is er amper ruimte in het binnenhaventje. Met enige aandrang wringen we de bips van Beany tussen 2 zeilboten en liggen we hier prima. Op de parkeerplaats achter de boot sterft het van de campers. Italianen, Fransen en zelfs een Grieks/Nederlandse. Omdat we hier een paar dagen blijven kunnen we het gedrag van deze species nader bestuderen. Het valt op dat ze de hele dag druk zijn met, water, poepkoffers, generators of automotor draaien voor stroom en regelmatig verplaatsen van de camper.

Het Grieks/Nederlandse stel blijkt erg leuk en trekken al maanden rond door Griekenland. Hij is een interessante vent, weet veel en zoals veel Grieken ervan overtuigd dat sinds de big bang Griekenland het middelpunt van het heelal is…hetgeen leuke discussies oplevert.

Mede camperaars Deb, Ben en hond Bertie komen ook hier weer langs voor een “fat supper” zoals Ben dat noemt…ik noem het een diner met heel veel drank. Hetgeen tot oplossingen voor prangende wereldproblemen leidt…echter het allergrootste probleem van deze aardkloot, het Corona virus, hebben we helaas niet kunnen wegnemen. Gelukkig hebben we daar nu een tijdelijke lockdown voor! Stay Safe! Stay Home!

Cheers, André